-
1 сарут
сущ.; бот.пыре́й, пыре́йник ( вид сорных и кормовых злаков), костёр || пыре́йныйсм. тж. актамыршуышма сарут — пыре́й ползу́чий
тамырсабаклы (арадаш) сарут — пыре́й промежу́точный
сарут сабагы — сте́бель пыре́я
сарут тамыры — пыре́йный ко́рень
сарут исе — за́пах пыре́я